طبق آزمایش‌های مدیریتی در مرکز آلاباما، جایی که تعداد پرندگان در حال کاهش است، حذف خوک‌های وحشی می‌تواند به افزایش جمعیت بوقلمون کمک کند.
متیو مک دونا، دانشجوی دکترا در دانشگاه آبورن در آلاباما، گفت: «ما متوجه شدیم که هم تشخیص و هم فراوانی نسبی بوقلمون‌ها با حذف این خوک‌ها افزایش یافته است.
خوک‌های وحشی (Sus scrofa) برای شکار لانه‌های بوقلمون‌های وحشی شرقی (Meleagris gallopavo silvestris) شناخته شده‌اند. مک دونا گفت: “ما می دانیم که خوک ها تخم مرغ می خورند.” آنها همچنین ممکن است برای غذا از بوقلمون ها پیشی بگیرند و در برخی موارد آنها را بترسانند.
در مطالعه ای که اخیراً در مجله مدیریت حیات وحش منتشر شد، مک دونا، دانشجوی کارشناسی ارشد در آبورن در آن زمان، و همکارانش آزمایشی را ترتیب دادند تا ببینند چگونه حذف خوک ممکن است بر جمعیت بوقلمون ها با همکاری سرویس بازرسی سلامت حیوانات و گیاهان ایالات متحده تأثیر بگذارد. خدمات حیات وحش
آنها از دوربین‌های ردیابی در مرکز آلاباما برای انجام بررسی‌های پایه از جمعیت بوقلمون و خوک‌های وحشی در تابستان ۲۰۱۸ استفاده کردند. آنها این بررسی‌ها را در طول بهار ۲۰۱۹ تکرار کردند. با این داده‌ها، آنها یک سرشماری از صداپیشگان خوک و همچنین حداقل‌ها ایجاد کردند. جمعیت شناخته شده خوک
از سال 2019، محققان شروع به برداشتن خوک‌ها در سه مکان کردند – به دلیل سرعت تولید مثل نسبتا سریع خوک‌ها، بسیار بیشتر از آنچه در ابتدا در نظر داشتند. مک دونا گفت: «ما در حال حذف خوک هایی بودیم که پس از شروع مطالعه خود تولید می شدند.
تیم چهارمین محل را به عنوان کنترل در نظر گرفت و خوک ها را به هیچ وجه خارج نکرد.
در همه مناطق، محققان دوربین‌های ردیابی را در سایت‌های تغذیه بوقلمون‌ها و همچنین مکان‌های تصادفی قرار دادند. آنها سپس این دوربین های دنباله دار را مشاهده کردند تا ببینند که بوقلمون ها چگونه به برداشتن خوک واکنش نشان می دهند.
آیا خوک‌های وحشی تعداد بوقلمون‌های وحشی را کاهش می‌دهند؟
هنگامی که تعداد خوک‌های برداشته‌شده از یک سایت برابر با تخمین پایه بود، تیم بوقلمون‌ها را دو برابر بیشتر از زمانی که خوک‌ها آنجا بودند شناسایی کردند. فراوانی نسبی بوقلمون نیز در مناطق حذف 1.5 برابر بیشتر از آن در سطوح پایه بود و در مقایسه با محل کنترل که در آن هیچ خوکی برداشته نشده بود.
اما آنها همچنین دریافتند که تفاوت هایی بین این سایت ها از نظر حضور بوقلمون وجود دارد. برای مثال، دوربین‌های محل کنترل عکس‌هایی از مرغ‌ها می‌گرفتند، در حالی که مکان‌های درمان تا زمانی که خوک‌ها برداشته نشدند، هیچ عکسی نداشتند. مک‌دوناف گفت این نشان می‌دهد که محققان هنوز باید بیشتر بدانند که چه چیزی برای بوقلمون‌ها در این مکان‌ها از نظر لانه‌سازی جذاب است، چه خوک‌ها آنجا باشند یا نه.
این یافته همچنین نشان می‌دهد که بوقلمون‌ها لزوماً ممکن است در مناطقی که خوک‌ها کنترل شده‌اند بیشتر تولید مثل نکنند – آنها فقط بوقلمون‌های بیشتری را از مناطق اطراف جذب می‌کنند.
به طور کلی، مک‌دوناف گفت که محققان لزوماً بر این باور نیستند که خوک‌های وحشی به دلیل سابقه طولانی آنها در این منطقه، تنها عامل یا عامل محرک زوال بوقلمون در آلاباما و جنوب شرقی ایالات متحده هستند. مک دونا گفت که عواملی مانند تغییر زیستگاه و برداشت بیش از حد توسط انسان نیز ممکن است نقش داشته باشند. اما این مطالعه نشان می دهد که مدیران ممکن است بتوانند با کنترل جمعیت خوک ها در یک منطقه خاص به افزایش تعداد بوقلمون کمک کنند.
منبع: foodbusinessnews
