برنزی نیوز

در میان آزمایشگاه های موسسه ملی تحقیقات آمازون برزیل یا INPA، چیزی است که به عنوان “اتاق آینده” شناخته می شود. در اینجا، یک سناریوی تغییرات شدید آب و هوایی بر اساس پیش‌بینی‌های هیئت بین‌دولتی تغییر آب و هوا (IPCC) سازمان ملل متحد شبیه‌سازی می‌شود. دمای هوا حدود 5 درجه سانتیگراد (9 درجه فارنهایت) گرمتر از میانگین مانائوس، پایتخت ایالت آمازوناس و بزرگترین شهر آمازون برزیل است و سطح دی اکسید کربن اتمسفر بالاتر از 708 قسمت در میلیون است. سطح 420 ppm امروز.

در این اتاق آینده، زیست‌شناس سامارا سوزا آزمایشی را با تامباکی (Colossoma macropomum) انجام داده است که این ماهی‌های آب شیرین آمازونی را نه تنها در معرض این شرایط اقلیمی قرار می‌دهد، بلکه در معرض ترکیبی از آفت‌کش‌هایی است که در رودخانه‌ها و دریاچه‌های اطراف یافت شده است. مانائوس.

آدالبرتو وال، هماهنگ کننده برنامه آداپتای INPA، که بررسی می کند چگونه آبزیان آمازون با تغییرات آب و هوایی مقابله می کند، می گوید: «با تغییرات آب و هوایی، افزایش دما تنها عاملی نیست که باید به آن توجه کنیم. ما همچنین باید روش‌هایی را که در آن دما و غلظت دی‌اکسید کربن در جو با سایر عوامل تخریب‌کننده محیط مانند آفت‌کش‌ها برهم‌کنش می‌کنند و هم افزایی خطرناکی ایجاد می‌کنند، ارزیابی کنیم.»

سوزا متخصص اثرات آلاینده ها بر روی ماهی های آمازون است و قبلاً درک کاملی از روش هایی داشت که آفت کش های مختلف بر روی حیوانات تأثیر می گذارد. ترکیب اینها با یک سناریوی شدید تغییرات آب و هوایی، برای او، یکی از راه‌های دستیابی به درک بهتر از آنچه در داخل زیستگاه‌ها اتفاق می‌افتد و همچنین با چالش‌هایی که ارگانیسم‌ها در آینده با آن مواجه خواهند شد، در صورت عدم رسیدگی به مسائل توسط سیاست‌های عمومی است.

سوزا می‌گوید: «با این حال، غیرممکن است که هر چیزی را که در محیط آزمایشگاهی اتفاق می‌افتد، بازسازی کنیم. این امکان وجود دارد که فعل و انفعالات و اثراتی که در آزمایش‌های خود دیدیم، ماهیت منفی‌تری داشته باشند.»

بستر خشک شده دریاچه Aleixo در خارج از Manaus در نوامبر 2023، در طول بدترین خشکسالی که منطقه در یک قرن به خود دیده است. تصویر توسط Rafa Neddermeyer/Agência Brasil.
سوزا در مطالعه خود، 36 تامباکوی جوان را در معرض یکی از دو سناریو مختلف قرار داد: یکی شبیه‌سازی دمای فعلی و سطوح CO2، و دیگری شبیه‌سازی سناریوی شدید. حیوانات به مدت 96 ساعت در این محیط ها قرار گرفتند. آنها همچنین در معرض یک کوکتل از چهار ماده شیمیایی کشاورزی قرار گرفتند که معمولاً در منطقه یافت می شود: آفت کش های کلرپیریفوس و مالاتیون، علف کش آترازین و قارچ کش کاربندازیم. اینها با غلظت هایی مشابه با غلظت هایی که در توده های آبی اطراف مانائوس یافت می شوند، وارد آب می شدند.

با این حال، حتی در این غلظت‌ها، کمتر از غلظت‌هایی که برای ماهی کشنده در نظر گرفته می‌شود، ترکیبی از ترکیبات اثرات منفی بر تامباکی، از جمله آسیب کبدی و تأثیرات منفی بر سیستم عصبی، داشت که منجر به فلج و از دست دادن عملکرد می‌شود. با این حال، زمانی که سناریوی آب و هوایی شدید به ترکیب اضافه شد، برخی از این اثرات بدتر شدند. به عبارت دیگر، در دماهای بالاتر و سطوح CO2، ماهی ها توانایی خود را برای متابولیسم و ​​دفع این ترکیبات از بدن خود از دست می دهند.

این به این دلیل اتفاق می افتد که چنین دمای بالایی در محیط به ماهی نیاز دارد تا سرعت متابولیسم خود را تنظیم کند. عواقب این روند جدی است. به عنوان مثال، آلودگی توسط حشره‌کش‌های ارگانوفسفره منجر به مهار استیل کولین استراز (AChE) می‌شود، آنزیمی که برای انتشار تکانه‌های عصبی در ماهی ضروری است، همراه با آنزیم‌های دیگری که بر روی آبشش‌ها اثر آنتی‌اکسیدانی دارند.

سوزا می‌گوید: «هنگامی که ماهی‌هایی که قبلاً با دمای بالا و غلظت‌های بالاتر دی‌اکسید کربن در تماس بودند، در تماس با آب آلوده قرار می‌گرفتند، زیرا متابولیسم آنها برای پاسخ به آن‌ها آماده نبود.» این امر اثرات مخرب تری نسبت به سناریوی آب و هوایی امروزی دارد.»

این ترکیب منجر به آسیب های جبران ناپذیری به کبد حیوانات و DNA سلول های خونی آنها شد. سوزا می‌گوید: «نتایج نشان داد که آینده تغییرات آب و هوایی همراه با آفت‌کش‌ها برای ماهی‌های آمازون مضر خواهد بود و احتمالاً به از دست دادن تنوع زیستی منجر می‌شود».

اثرات آگروتوکسین ها بر روی ماهی
بر اساس داده های وزارت کشاورزی، دام و تامین غذای برزیل (MAPA)، امروزه 4455 آگروتوکسین برای استفاده کشاورزی در این کشور با کاربردها و فرمولاسیون های متنوع از کشاورزی تا مرتع تایید شده است. از این تعداد، 1017 حشره کش ارگانوفسفره مانند کلرپیریفوس و مالاتیون، ترکیبات مورد استفاده در مطالعه تامباکی هستند.

منبع:news.mongabay